یادداشت| امین بدری: با نگاهی اجمالی به تغییرات متولیان مدیریت شهری در این دوره (دوره ششم شورای اسلامی شهر) و ترکیب اعضای منتخب شورا به سادگی میتوان تشخیص داد که رفته رفته جامعه شهری اردبیل از لاک سنت گرایی در انتخاب تیپهای شخصیتی به انتخاب تخصص گرایانه روی آورده که این ادعا را در تعدد تحصیلکردگان دانشگاهی در میان اعضای منتخب شورا میتوان به سادگی هر چه تمامتر مشاهده نمود.
این چرخش افکار عمومی که با پیشرفت همه جانبه جامعه همراه است، رشد و توسعه مدیریت شهری به لحاظ دانش مدیریت شهری را نیز مستثنی از این امر نمیداند و لازمه حیات اجتماعی و شهری را که باید بر اساس تفکر و مهارتها و تخصصهای مختلف مورد نیاز جامعه شهری باشد را ناگزیر خرد اجتماعی را به انتخاب آگاهانه با رویکرد عملگرایانه در بنگاههای انتخاباتی سوق میدهد.
حال با این مقدمه به ارزیابی منتخبین دوره ششم شورای اسلامی میپردازیم که پس از روی کار آمدن چه نوع استراتژی کاری برای غالب آمدن بر مشکلات پیش روی خود برگزیدند که این امر در برنامههای مصوب شورا و نتایج آن قابل سنجش است حال با مشاهده نتایج حاصله از طرحها و پروژههای در حال اجرا توسط شهردار منتخب بر رویکرد آگاهانه و عملگرایانه منتخبین شورا صحه محکمی گذارده میشود که با دیده باز شاهد این مدعاییم.
شورا با انتخاب محمود صفری به عنوان مجری سیاستهای شهری روند عملگرایی را رفته رفته جامه واقعیت پوشانده و همین امر در محقق شدن پروژههای عمرانی و زیر ساختی شهر از جمله تکمیل پل قدس، گذر مهم نیایش، پل کمکی شهید سلیمانی و پروژه راهگشای بسیج و سایر پروژههای در حال ساخت گواهی بر این تحریر تحلیلی میباشد.
یادداشت فوق در این مقطع را بخاطر آن نگاشتیم که اخیرا موج زیادی در خروجی رسانههای مجازی و غیرمجازی در خصوص کلنگزنی پروژههای مشارکتی تحت عنوان برجهای دو قلو(دکو سنتر) در جریان مانور و وایرال رسانهای قرار گرفته است البته که برای اولین بار این نوع پروژه با توجه به بزرگی و حجم سرمایهگذاری انتشار گسترده آن دور از ذهن نمیتواند باشد.
با توجه به شنیدهها و بررسیهای انجام گرفته این برجها با آن مشخصات و مختصات عمرانی که در تاریخ بافت شهری اردبیل تا بدین حال سابقه نداشته را میتوان کالبدی مدرن برای تغییر جایگاه شهری اردبیل در میان شهرهای دیگر قلمداد کرد که این پروژه با اعتبار دو هزار میلیارد تومان با ایجاد ۷۰۰ واحد تجاری مسکونی بزرگترین تصمیم عمرانی دوره ششم شورا در تاریخ معاصر اردبیل خواهد بود.
این برجها اولین نماد پوست اندازی بافت شهری محسوب میشود که شهرداری اردبیل با عزم جدی دست به این کار زده است این پروژه مشارکتی با پیشبینی اشتغال سازی فراگیر بستر مناسبی برای فعالیت اقتصادی جوانان این شهر خواهد بود.
مدیریت شهری اردبیل با ایجاد و ساخت پروژههای مشارکتی چندگانه مانند یک تاورکرین کارگاهی برای عمران این شهر قدیمی عمل کرده که بافت بی انضباط عمرانی را بصورت پدیده نوظهور در کالبد شهری دمیده و با نمای جدید از اردبیل گذشته متمایز خواهد ساخت.
مدیریت شهری اردبیل به خوبی دریافته است که عطش اجتماعی از نوع دکوراتوری شهری را با سنت گرایی نمیتواند بر طرف نماید و بایستی طرحی نو در اندازد و بهترین راهکار برای مسیر سازندگی جلب مشارکتهای اجتماعی و اقتصادی میباشد که در راس آن سرمایهگذاری مشارکتی ابزار راهبردی این امر خطیر است.
پروژه های مشارکتی فعلی در اصل یادمان کارنامه مسولین این دوره از مدیریت شهری میباشد که قبولی در این آزمون مانند نگین درخشانی در بیلان تعهد اجتماعی آنان خواهد درخشید و همه دورههای پیشین را تحت تاثیر ترازوی مقیاس خود معطوف خواهد نمود.
پروژههای مشارکتی شهرداری از هر نوع که در این دوره کلنگ آن به زمین زده میشود مثل موتور محرکهای رنسانس عمرانی پدید خواهد آورد
بنابراین عقل سلیم حکم بر آن دارد زمانیکه توانمندی مالی و اقتصادی شرایط بحرانی دارد تاب ترین راهکار سازندگی همین پروژههای مشارکتی است که شهرداری اردبیل آنرا در قالب پیمان با قرار گاه خاتم الانبیا، بخش خصوصی و بخش خارجی (پیمانکار چینی) به نحو شایستهای به آن ورود کرده است.
خرد گرایی مدیریتی این دوره تنها راه برون رفت از مشکلات بیشماری میباشد که تیم کاری شهردار به عنوان مجریان سیاستهای امور شهری تحرکات خود را بر روی آن برنامهریزی کردهاند و توانستهاند سیگنالهای رضایت آمیزی را از بتن جامعه دریافت نمایند.
این تحرکات که با جریان رویداد مهم و تاریخی پایتخت گردشگری کشورهای عضو اکو (اردبیل ۲۰۲۳) از طریق رسانهها و وسایل ارتباط جمعی در محافل اجتماعی انعکاس یافت باعث خلق چشماندازهای امیدوار کنندهای در میان سرمایه گذاران بومی و غیر بومی گردید که با به ثمر رسیدن پروژههای یاد شده که تابلو ساعت شمار کارگاهی اذهان جمعی اردبیلیها در حال شمارش آن است به افق مقطعی از تاریخ شهری خواهیم رسید که ساکنین این شهر تاریخ زیست و زندگی خود را در اصطلاحاتی با عنوان اردبیل ماقبل و اردبیل ما بعد در ادبیات محاورهای خود بر زبانها جاری خواهند ساخت.
که مرا آرزویی نیست جز این در جانم و دعایی نیست جز این بر زبانم
اعطنی عمرا لآری هذا
(عمری عطا کن تا این امر را ببینم)
الهی آمین